Παχυσαρκία
Τι είναι η Παχυσαρκία;
- Υπερβολική συσσώρευση λίπους στο σώμα
- Τα άτομα με Δείκτη Μάζα Σώματος (βάρος/ ύψος2) πάνω από 30
- Δυσμενείς επιπτώσεις στην υγεία του ατόμου (καρδιοαγγειακές παθήσεις, σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2, αποφρακτική άπνοια ύπνου, ορισμένα είδη καρκίνου, οστεοαρθρίτιδα και άσθμα)
- Σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο θνησιμότητας καθώς και μειωμένο προσδόκιμο ζωής
Πώς προκαλείται η Παχυσαρκία;
- Η παχυσαρκία συνήθως οφείλεται σε υπερβολική πρόσληψη τροφών (υψηλών σε ενεργειακή πυκνότητα, λίγα και μεγάλα γεύματα) έλλειψη σωματικής άσκησης και σε γενετική προδιάθεση.
- Σε ορισμένες περιπτώσεις πρωταρχική αιτία αποτελούν τα γονίδια, ενδοκρινικές διαταραχές, φαρμακευτική αγωγή ή ψυχιατρική ασθένεια
- Οικογενειακοί παράγοντες
- Ψυχολογικοί παράγοντες
Ποιά είναι τα συμπτώματα της Παχυσαρκίας;
Η παχυσαρκία συνδέεται με κάποια από τα παρακάτω χαρακτηριστικά:
- Γνωστικές Αντιδράσεις: αρνητικός τρόπος σκέψης για την εμφάνιση του σώματος και το βάρος, χαμηλά επίπεδα αυτοπεποίθησης και αυτοεκτίμησης
- Συναισθηματικές Αντιδράσεις: το άτομο νιώθει ενοχικά και παρουσιάζει δυσκολίες στη συναισθηματική διαχείριση, άγχος γιατί ενώ γνωρίζει ότι κακοποιεί τον εαυτό του και τον στιγματίζει, αδυνατεί να αντιμετωπίσει την κατάσταση,
- Συμπεριφορικές Αντιδράσεις: ο κοινωνικός στιγματισμός ενισχύει την απομόνωση και την αποφυγή των κοινωνικών δραστηριοτήτων, η κατανάλωση ανεξέλεγκτου φαγητού (υπερφαγικό επεισόδιο) απ’ την οποία αντλεί ανακούφιση και ηρεμία αποτελεί μια μορφή εξαρτητικής συμπεριφοράς που οδηγεί το άτομο σ’ έναν φαύλο κύκλο,
- Σωματικές Αντιδράσεις: δυσμενείς επιπτώσεις στην υγεία του ατόμου (αυξάνει τις πιθανότητες απόκτησης διαφόρων ασθενειών)
Πώς αντιμετωπίζεται η Παχυσαρκία;
-
Η Γνωστική Συμπεριφορική Θεραπεία, εκτός από την έμφαση στη δίαιτα με τη συνεργασία κάποιο διαιτολόγου και την αυξημένη σωματική δραστηριότητα, εστιάζεται στην επίτευξη γνωστικής και συμπεριφορικής αλλαγής σε άλλες προσωπικά σημαντικές περιοχές (π.χ εμφάνιση, αυτοπεποίθηση, αυτοεκτίμηση, ποιότητα σχέσεων, σωματική ευεξία), την απόκτηση της ικανότητας αναγνώρισης και εκτίμησης των αλλαγών που θα προκύψουν και την αποδοχή αυτών που δεν είναι δυνατόν να αλλάξουν