Ένα βίντεο για την Κατάθλιψη από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. Η κατάθλιψη έχει χαρακτηριστεί η νόσος του 21ου αιώνα καθώς είναι η πιο διαδεδομένη πάθηση της εποχής μας, με αποτέλεσμα εκατομμύρια άνθρωποι να ζουν με αυτήν. Οι σύγχρονοι ρυθμοί ζωής και οι κλυδωνισμοί που αυτή επιφέρει στο βιοτικό μας επίπεδο, η κοινωνική αποξένωση και η έλλειψη στενών οικογενειακών δεσμών είναι καθοριστικοί παράγοντες για τη συνεχή αύξηση της κατάθλιψης που αποτελεί τη μάστιγα της εποχής μας. Οι περισσότεροι άνθρωποι που πάσχουν από κατάθλιψη δεν αναζητούν βοήθεια, ενώ υπάρχουν μορφές θεραπείας, όπως η Γνωστική-Συμπεριφορική Θεραπεία, οι οποίες διευκολύνουν την αντιμετώπιση της.
Σε συνεργασία με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (World Health Organisation; WHO), ο συγγραφέας και εικονογράφος Matthew Johnstone περιγράφει μία ιστορία για το πώς αντιμετωπίζεται ο "Μαύρος Σκύλος της Κατάθλιψης". Η φράση "Μαύρος Σκύλος" έγινε γνωστή από τον Ουίνστον Τσόρτσιλ που τη χρησιμοποιούσε, όταν ήθελε να περιγράψει τις μαύρες περιόδους κατάθλιψης, που βίωνε για το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του. Ο Ουίνστον Τσόρτσιλ έπασχε από μανιοκατάθλιψη.
Η αυτοαποδοχή είναι η τέχνη να αποδέχεστε τον εαυτό σας με τα ελαττώματα και τα δυνατά ή αδύνατα σημεία του, αντί να προσπαθείτε διαρκώς να αλλάξετε και να βελτιωθείτε. Βρίσκεται στην καρδιά της ευτυχίας γιατί, αν δεν αποδεχτείτε τον εαυτό σας γι' αυτό που είστε, αποκλείεται να νιώσετε αληθινά ικανοποιημένοι. Ο Γουίντυ Ντράιντεν, καθηγητής Συμβουλευτικής Ψυχολογίας και συγγραφέας πολλών βιβλίων αυτοβοήθειας, χρησιμοποιεί ρεαλιστικές, ξεκάθαρες και πρακτικές τεχνικές για να βοηθήσει όποιον θέλει να απαλλαγεί από το άγχος, τις αμφιβολίες και τη δυσφορία. Παραθέτει τις περιπτώσεις πολλών ανθρώπων που βρήκαν αποτελεσματική τη μέθοδό του και δίνει παραδείγματα για να καταλάβετε πώς να κάνετε πράξη τις ιδέες αυτές, ώστε να επιτύχετε μια πραγματική και θετική αλλαγή στη ζωή σας.
Ο Φρεντ και ο Μικ, δύο φίλοι που πλησιάζουν τα ογδόντα, είναι σε διακοπές σε ένα όμορφο ξενοδοχείο στους πρόποδες των Άλπεων. Ο Φρεντ, συνθέτης και επικεφαλής ορχήστρας είναι πια συνταξιούχος. Ο Μικ είναι σκηνοθέτης και δουλεύει ακόμη. Οι δύο φίλοι ξέρουν ότι ο χρόνος τους είναι μετρημένος και αποφασίζουν να αντιμετωπίσουν το μέλλον μαζί. Κοιτούν με περιέργεια και τρυφερότητα τις μπερδεμένες ζωές των παιδιών τους, τα κραυγαλέα νιάτα των σεναριογράφων που δουλεύουν με τον Μικ, και τους άλλους ενοίκους του ξενοδοχείου. Αντίθετα με εκείνους, κανείς δεν μοιάζει να ανησυχεί για τον χρόνο που περνά.
Όσο ο Μικ προσπαθεί να τελειώσει το σενάριο για αυτό που ο ίδιος θεωρεί ότι θα είναι η τελευταία του ταινία, ο Φρεντ δεν έχει καμία διάθεση να επιστρέψει στην μουσική καριέρα που εγκατέλειψε πριν καιρό. Αλλά κάποιος θέλει πάση θυσία να ακούσει τις τελευταίες του συνθέσεις και να τον δει να διευθύνει εκ νέου μια ορχήστρα.
"Μόνο τα συναισθήματα μάς έχουν μείνει"
Ξέρουμε τι είμαστε, αλλά δεν ξέρουμε τι θα μπορούσαμε να είμαστε.
Σαίξπηρ, (Aμλετ)
Το να πέσεις δεν είναι τρομερό, το να μη θέλεις όμως να σηκωθείς είναι ολέθριο.
Βίκτωρ Ουγκώ
Τα παιδιά μπορούν να διδάξουν τρία πράγματα στους μεγάλους: πρώτο, να χαίρονται χωρίς να υπάρχει λόγος, δεύτερο, να ασχολούνται πάντα με κάτι και, τρίτο, να απαιτούν με όλη τους τη δύναμη αυτό που επιθυμούν.
Paulo Coehlo
Κανένας δεν μπορεί να γυρίσει πίσω τη ζωή και να κάνει μια καινούργια αρχή, αλλά όλοι μπορούν να ξεκινήσουν σήμερα και να δημιουργήσουν ένα διαφορετικό τέλος.
Maria Robinson, Αμερικανίδα συγγραφέας (παιδικής ψυχολογίας)